Rouwen
Ik geloof niet in iets een plekje geven, loslaten of afscheid nemen. Ik geloof wel in het leren omgaan met wat er is gebeurd en het vinden van een andere manier van vasthouden.
Er is geen juiste of minder juiste manier van rouwen, iedereen doet het op zijn of haar eigen manier. Ook de tijd die ervoor nodig is, is voor iedereen anders.
Het verlies van een baan kan net zo goed tot een rouwproces leiden als het verlies van een naaste of het verbreken van een relatie. Ook het verliezen van de gezondheid of een verhuizing kunnen tot rouw leiden.
Rouw kan zich op allerlei manieren uiten, bijvoorbeeld door gevoelens van wanhoop, angst, neerslachtigheid, eenzaamheid, boosheid of schuldgevoelens. Het kan zijn dat jij je terugtrekt uit sociale contacten of in gedachte steeds bezig bent met het gebeurde, concentratieproblemen hebt of je geheugen laat je regelmatig in de steek. Ook lichamelijke klachten als een gebrek aan eetlust, slaapstoornissen en moeheid komen vaak voor.
Rouwen is hard werken, rouwarbeid, dat kan een zware belasting zijn voor je geest en lichaam. Eerst moet je het verlies onder ogen zien en tot je door laten dringen. Het kan even duren voordat echt tot je doordringt wat er is gebeurd. Daarna kan je de pijn gaan voelen. Vervolgens kan je je langzaamaan aanpassen aan de nieuwe situatie en uiteindelijk weer voorzichtig gaan genieten.
Ik zal je alle ruimte geven om je verhaal te vertellen. Daarna gaan we samen kijken wat je nodig hebt om beetje bij beetje met het gebeurde te leren omgaan. En hoe je weer aan de toekomst kan gaan denken.
